بگذار هرچه زودتر مرگ فرا رسد.
زیرا که از زندگی خسته شده‌ام،
آخر به چه چیز این زندگی دل خوش کنم،
کدام صفا و یکرنگی، کدام پایداریمردانه،
کدام شرافت و پاکدامنی،کدام قدس و تقوائی که دادجویان در پی آنند،
کدام سایه خوشبختی،کدام اشک مودت و مهربانی،
کدام خاطره نیکوییهای گذشته، کدام اثر دوستی؟؟؟
این جهان را آن ارزش می‌دهد که ترکش ملالی به دنبال داشته باشد.
همه جا ترس فرمانروایی و خدایی می‌کند، همه جا پستی و دورویی حکمفرماست، همه جا ...
همه به جز مردمی پست و دورو نیستیم،
خداحافظ ای دنیا، خداحافظ
موضوع مطلب : ادبی
