رشته تیراندازی با کمان در ابتدا به صورت یک کمیته یا انجمن ورزشی زیر نظر فدراسیون تیراندازی در سال 62 تاسیس و آغاز به کار نمود.
در طی سالهای 62 لغایت 81 که تیراندازی با کمان از فدراسیون تیراندازی منفک ومستقلا به فعالیت خود ادامه داد، این انجمن بیشتر بخشهای بسترسازی ، آموزش ، برگزاری دوره های داوری و مربیگری و ... فعال بوده است.
با عنایت خاص ریاست وقت سازمان تربیت بدنی در آبانماه 81 و اینکه ورزش تیراندازی با کمان جزء ورزشهایی محسوب می شود که دارای فدراسیون جهانی بوده و مسابقات آن در المپیک نیز برگزار می گردد این رشته ورزشی از فدراسیون تیراندازی منفک و به سرپرستی مجتبی قاسمی به فعالیت خود ادامه داد.
مطابق با اساسنامه فدراسیونهای ورزشی در آذر ماه سال 82 اولین مجمع سالیانه فدراسیون با کمان با هدف برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون در سالن همایش آکادمی المیپک تشکیل شد.آقایان قاسمی ، شهبندی ، صفایی ، زمانی نژاد و سید حسینی جزء کاندیداهای احراز سمت ریاست فدراسیون بودند. جلسه با حضور مسئولین سازمان و نمایندگان هیئتهای استانی رسمیت یافت و کریم صفایی موفق شد با کسب 17 امتیاز (بیشترین آراء) به عنوان اولین ریاست فدراسیون منتخب شود.
کریم صفایی پس از دریافت حکم انتصاب از سوی ریاست سازمان اعضاء هیئت رئیسه فدراسیون را به منظور رای گیری به مجمع معرفی نمود. علی اکبر دانشیار (نایب رئیس ) ، امیرحسین یدایی (دبیر) ، مهدی صدر ارحامی (خزانه دار) و علیرضا ناصری ( بازرس) به عنوان اعضاء هیئت رئیسه انتخاب شدند. متعاقبا با توجه به مشغله کاری یدایی و استعفای ایشان رضا کیارستمی در اردیبهشت سال 84 به عنوان دبیر فدراسیون معرفی و مشغول به خدمت شدند.
فدراسیون تازه تاسیس در ابتدای شروع به کار اهداف خود را در قالب برنامه ریزی کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت تدوین نمود و براساس آن فعالیتهای نظام مند فدراسیون را ساماندهی و سازماندهی بخشید.
با تشکیل کمیته های فدراسیون و راه اندازی هیئتهای ورزشی استانی توسعه این رشته در ابعاد همگانی و حرفه ای انسجام بیشتری یافت.
تدوین برنامه توسعه پنج ساله از دیگر اقدامات اساسی می باشد که به روند رو به رشد آن کمک شایانی خواهد نمود و منبعد این برنامه سرلوحه امور وفعالیتهای امور در تمامی بخشها خواهد بود.

کامپوندی هستی یا ریکروی
تیر و کمان‌های امروز با تیر و کمان‌هایی که ما در کارتون رابین‌هود و تصاویر عصر سنگی دیدیم خیلی فرق می‌کنند. اگر آن روزها تکه‌ای چوب انعطاف‌پذیر را خم می‌کردند و با ریسمان دو طرفش را به هم وصل می‌کردند و بعد سر شاخه‌ها را تیز می‌کردند و آخرش را پرهای کوچک می‌بستند که بهتر جلو برود، امروز ساختن تیر و کمان به کلی فلز و چرم و پلاستیک و الیاف مصنوعی احتیاج دارد. بعد از طی دوره آموزشی و تمرین با کمان‌های غیرحرفه‌ای که ظاهری شبیه هم دارند، می‌توانی در مرحله نیمه‌حرفه‌ای یکی از کمان‌های ریکرو (چهارخم) یا کامپوند را انتخاب کنی. کمان‌های ریکرو از نوع کمان‌های ساده‌ هستند که ارتفاع بلندی دارند و کمی قدرت بدنی بیشتری می‌طلبند. کمان ریکرو شباهت زیادی به کمان‌های سنتی دارد، زه آن منعطف است و تیرانداز باید قدرت بیشتری به خرج بدهد تا بتواند زه را تا ته بکشد. اما کمان‌های کامپوند از نوع کمان‌های مرکب هستند با ارتفاعی کوتاه‌تر و دو قرقره که مثل کلاج اتومبیل عمل می‌کنند. این قرقره‌ها باعث کاهش قدرت کمان و افزایش سرعت تیر می‌شوند. در کمان کامپوند تجهیزات مکانیکی، کار را برای تیراندازان راحت‌تر می‌کند. البته زمانی هم که تیرانداز زه کمان کامپوند را تا ته می‌کشد، زه قفل می‌شود و دیگر احتیاجی نیست که تیرانداز تحت فشار باشد. برای همین تمرکز برای هدف‌گیری راحت‌تر می‌شود و تیرانداز بهتر می‌تواند تیر را به سیبل بزند.

کمان را بکش روحت را آزاد کن
وقتی با تمام توانت کمان را می‌کشی، تمام تمرکزت را روی هدف می‌گذاری، همه انرژی و امیدت را می‌سپاری به تیر و تیر را رها می‌کنی؛ کافیست برای چند لحظه از خودت بیرون بیایی تا روحت را ببینی که همراه تیر رها شده و این یکی از بهترین حس‌هایی است که از تیراندازی با کمان می‌توانی کسب کنی.
تیراندازی با کمان یکی از قدیمی‌ترین ورزش‌های مفرحی است که تجربه کردنش خیلی سخت و دور از دسترس نیست. قدمت این ورزش را شاید بتوان به «عصر سنگی» نسبت داد. آشوری‌ها و پارت‌ها جزو کسانی بودند که در توسعه این ورزش رزمی گام‌های مؤثری برداشتند. یکی از قهرمانان اسطوره‌ای تیراندازی با کمان، آرش کمانگیر است. در شاهنامه فردوسی از این شخص نام برده شده است که توانست با پرتاب یک تیر، مرز میان ایران و توران را تعیین کند. در اسلام هم توصیه‌های فراوانی به یادگیری و آموزش این ورزش شده است تا جایی‌که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «هرکس تیراندازی بداند و آن را ترک کند، یکی از نعمت‌ها را ترک کرده است.»
تفریح می‌خواهی یا ورزش
تیراندازی با کمان را می‌توان به چشم ورزش، تفریح، هنر رزمی و البته یکی از راه‌های رسیدن به آرامش اعصاب و روح نگاه کرد. کافیست یک بار کمان در دست بگیری و سعی کنی تیر را به هدف بزنی تا تمام فکرهای اضافی ذهنت را ترک کنند و برای لحظاتی تو را با هدف و تیر تنها بگذارند؛ آن وقت است که لذت واقعی تمرکز را درک می‌کنی. حتی اگر کم‌صبرترین آدم دنیا باشی و مشوش‌ترین ذهن را داشته باشی، اگر مدتی تیراندازی با کمان را تمرین کنی، به چنان آرامشی می‌رسی که تصورش هم برایت سخت است؛ این را حرفه‌ای‌های این رشته می‌گویند.
خیلی از ورزش‌ها باعث بازگشت نشاط و انگیزه از دست رفته می‌شوند و بیشتر روانشناسان و روانپزشکان، به بیمارانشان تأکید می‌کنند که به ورزش روی بیاورند. در میان رشته‌های مختلف ورزشی کمتر رشته‌ای را می‌توان یافت که تمام ذهن و فکر تو را به خود مشغول کند و مانع از تردد افکار مزاحم در ذهن شود. تیراندازی با کمان یکی از همان معدود رشته‌ها است. چرا که اگر ذهنت فقط روی تیر، کمان و هدف متمرکز نباشد، هیچ تیری را درست پرتاب نمی‌کنی. بنابراین این رشته در زمانی نه چندان طولانی به طور ناخودآگاه به ذهن می‌آموزد که موقع تیراندازی به هیچ چیز دیگر فکر نکند و این مقدمه خوبی است برای تمرین متمرکز شدن در شرایط و زمان‌های دیگر و رهایی از وسواس فکری.
از این هم نترس که این آرامش را به بهای از دست دادن شور و هیجانت کسب کنی، تیراندازی با کمان در عین آرامش، بسیار هیجان‌انگیز و نشاط‌آور است. مسابقات تیراندازی با کمان معمولاً در سکوت برگزار می‌شود و این سکوت برای تمرکز تیرانداز آن‌قدر لازم است که حتی داوران هم حق صحبت با تیراندازان را هم ندارند، اما سکوت حاکم بر این مسابقات ذره‌ای از هیجانش را کم نمی‌کند. هیجانی کوتاه به اندازه فاصله زمانی ‌کشیده شدن کمان تا برخورد تیر با هدف و به عمق نفس‌های حبس شده در سینه برای دیدن نقطه‌ای که تیر به آن خورده است.
تیر را رها کن؛ وقتشه
برای شروع تیراندازی با کمان هیچوقت نه زود است و نه دیر. مقدمه و شرایط ویژه‌ای هم نمی‌خواهد، جز کمی علاقه و دیگر هیچ. همین کمی علاقه وسوسه‌ات می‌کند یک بار هم که شده به یکی از باشگاه‌های تیراندازی با کمان مراجعه و این ورزش را تجربه کنی. آن‌وقت به احتمال خیلی زیاد این علاقه به پشتکار و انگیزه تبدیل می‌شود و تشویقت می‌کند که به طور مستمر این ورزش را ادامه دهی. اگر فکر می‌کنی چون سن بالایی دارد یا قدرت بدنی خوبی نداری نمی‌توانی تیراندازی را تجربه کنی، سخت در اشتباهی؛ بسیاری از افرادی که حتی نقص عضو دارند، با کمی تمرین و پشتکار به تیراندازانی ماهر تبدیل شده‌اند.
یک بار که تصمیم گرفتی کمی به خودت استراحت بدهی و دست از سر کارهای روزمره برداری، سری به یکی از باشگاه‌های تیراندازی با کمان بزنی و کمان کشیدن و تیر انداختن را به یاد دوران کودکی و گنجشک‌پرانی با تیرکمان امتحان کن. این باشگاه‌ها تحت نظر فدراسیون تیراندازی با کمان یا شهرداری‌ها هستند و از این طریق می‌توانی نشانی‌شان را پیدا کنی.
فصل تیراندازی با کمان تا پایان تابستان ادامه دارد. وقتی هوا سرد شود، به سختی می‌توان در فضای آزاد تیراندزی کرد، چون هم عضلات منقبض می‌شوند و در دست گرفتن کمان که جنس فلزی دارد سخت‌تر است و اصطلاحاً دست به کمان می‌چسبد. اما الان که فصل گرماست، می‌توانی تحت آموزش مربیان تیراندازی با کمان، این رشته را یاد بگیری و یا به صورت تفریحی و ساعتی (البته باز هم تحت نظر مربیان) این ورزش را تجربه کنی. مربیان به نوآموزان توصیه می‌کنند در دوره‌های اول آموزش روزی یک ساعت یا یک روز در میان یک ساعت و نیم تمرین کنند، کمترش باعث شکل نگرفتن عضلات و بیشتر باعث فشار به عضلات می‌شود.
شنا، پیاده‌روی، کوهنوردی و دوچرخه‌سواری از ورزش‌هایی هستند که بهتر است در کنار تیراندازی انجام شوند، چون در تنظیم تنفس (که عاملی مهم در تیراندازی خوب است)، بسیار مؤثرند.